YARGITAY

1. CEZA DAİRESİ

Esas Numarası: 2023/9186

Karar Numarası: 2025/1752

Karar Tarihi: 06.03.2025

SAYISI : 2023/925 E., 2023/1013 K.

HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanıklar müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1. İstanbul Anadolu 12. Ağır Ceza Mahkemesinin, 07.03.2023 tarihli ve 2021/597 Esas, 2023/172 Karar sayılı kararı ile;

a. Sanık hakkında maktuller ..., ..., ... ve ...'ya yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-a, ve 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı dört defa ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

b. Sanık hakkında katılan ...'ya yönelik nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı Kanun’un 82/1-a, 35/2 ve 53. maddeleri uyarınca 14 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 14.09.2023 tarihli ve 2023/925 Esas, 2023/1013 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık ve müdafinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafilerinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, suç vasfına, üzerine atılı suçu işlemediğine, sanığın öldürme kastının bulunmadığına, tasarlama hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanmasına, haksız tahrikin varlığına ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Olay tarihinde akraba olan sanık ve maktullerin aralarındaki miras paylaşımı meselesini konuşmak amacıyla maktullerin avukatının ofisinde bir araya geldikleri, aralarındaki hukuki mesele nedeni ile başlayan konuşma sırasında sanığın ruhsatlı silahıyla hedef alarak ateş etmesi üzerine ofiste bulunan ..., ..., ... ve ...'yi öldürdüğü, ...’yu ise basit tıbbî müdahale ile giderilmeyecek, kemik kırığına neden olacak şekilde yaraladığı anlaşılmıştır.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, maktullerden sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından sanık müdafinin anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

3. Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, "tasarlama" halinin kabulü için öldürme kararının şarta bağlı olmadan alınması, ruhsal dinginliğe ulaşıldığını kabule elverişli makul bir süre geçmesine karşın eylem kararlılığından dönülmemesi ve belli bir hazırlık yapılarak sebat ve ısrarla bir plan dahilinde öldürme fiilinin gerçekleştirilmesi gerekmekte olup, bu yönde sanığın suçu tasarlayarak işlediğine ilişkin

dosyada delil bulunmadığı anlaşılmakla; sanık ... 'in maktullere yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 81/1. maddesi uyarınca ve katılan ...'ya yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı Kanun’un 81/1 ve 35/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine, suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde tasarlayarak öldürme ve tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması maktul ...'nin her iki gözünün görmediği beyan edildiğinden bu hususun araştırılarak sanık yönünden 5237 sayılı Kanun’un 82/1-e maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle sanık müdafilerinin temyiz istemleri suç niteliği yönünden yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 14.09.2023 tarihli ve 2023/925 Esas, 2023/1013 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca İstanbul Anadolu 12. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

06.03.2025 tarihinde karar verildi.