YARGITAY

2. HUKUK DAİRESİ

Esas Numarası: 2025/4753

Karar Numarası: 2025/6540

Karar Tarihi: 26.06.2025

SAYISI : 2025/243 E., 2025/613 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Manisa 3. Aile Mahkemesi

SAYISI : 2024/382 E., 2024/1194 K.

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı anne vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

Davaya konu çocuğun mutat meskeni Almanya ülkesine iadesi talepli açılan davanın yapılan yargılaması sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, kararın davacı anne vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiş, karar davacı anne vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Dava, Uluslararası Çocuk Kaçırmanın Hukuki Veçhelerine Dair Lahey Sözleşmesi hükümlerine göre, çocuğun mutat meskeninin bulunduğu ülkeye iadesi isteğine ilişkindir. Sözleşme'nin hükümlerine bakıldığında, asıl olanın çocuğun mutat meskene iadesi olduğu (Sözleşmenin 12 nci maddesinin birinci fıkrası), iadeden kaçınma nedenlerinin ise Sözleşme'nin 12 nci maddesinin ikinci fıkrası, 13 üncü ve 20 nci maddelerinde açıklandığı görülmektedir. Buna göre, taraf bir devlet, diğer iadeden kaçınma nedenleri yanında, geri dönmesinin çocuğu fiziki veya psikolojik bir tehlikeye maruz bırakacağı veya başka bir şekilde, müsamaha edilemeyecek bir duruma düşüreceği yolunda ciddi bir risk olduğunu tespit ederse veya çocuğun, geri dönmek istemediğini ve görüşünün göz önünde bulundurulmasının uygun olacağı bir yaşa ve olgunluğa erişmiş bulunduğu gözlenirse geri dönmesini emretmeyi reddedebilir.

Somut olayda; tarafların evlenip Almanya`da yaşamaya başladıkları, davaya konu çocuğun Almanya`da doğduğu, mutat meskenlerinin Almanya olduğu, Almaya`da hayatlarını sürdürürken tarafların ortak çocuk ile birlikte Türkiye`ye geldikleri, davacı annenin bir süre sonra Almanya`ya geri döndüğü, çocuk ve davalı babanın Türkiye`de kaldığı, babanın çocuğu geri vermemesi üzerine davacı annenin 22.12.2020 tarihinde merkezi makama başvurduğu anlaşılmaktadır. Annenin çocukla birlikte Türkiye`ye gelmesi, bir süre tarafların beraber Türkiye`de yaşaması, davalı babanın Türkiye`de çalışmaya başlaması çocuğun mutat meskenini değiştirmez. Asıl olan çocuğun mutat meskenine iadesidir. İade isteğinin reddini gerektirecek vahim bir tehlikenin varlığı veya geri dönmenin çocuğun fiziksel ve psikolojik bir tehlikeye maruz bırakacağı ya da başka bir şekilde müsamaha edilemeyecek bir duruma düşüreceğine dair ciddi bir riskin ve sözleşmede kabul edilen diğer iadeden kaçınma sebeplerinin varlığı da kanıtlanamamıştır. Sözleşmede küçüğün baba yanında bulunduğu ortama alışması da, iadeden kaçınma sebebi olarak kabul edilmemiştir. Somut koşullar itibari ile çocuğun mutat meskenine iadesinin çocuk açısından ciddi bir risk oluşturacağının ortaya konulması gerekmektedir. Bu durumda iade isteğinin reddini gerektirecek sebepler somut olayda mevcut olmayıp, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.

KARAR

Açıklanan sebeplerle;

1.Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının KALDIRILMASINA,

2.İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA,

Peşin alınan harcın istek halinde yatırana iadesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

26.06.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.