MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2024/38 değişik iş

İNCELEME KONUSU KARAR : İtirazın reddine

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Sivas Kadın Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ...'nun, izin süresini özürsüz olarak en fazla iki gün geçirmek eylemi sebebiyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 44/2-l maddesi uyarınca 1 gün hücre hapsi cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 26.12.2023 tarihli ve 2023/113 sayılı kararına karşı yapılan şikâyetin reddine dair Sivas İnfaz Hâkimliğinin 05.01.2024 tarihli ve 2024/33 Esas, 2024/98 Karar sayılı kararına yönelik hükümlünün yanlış ceza infaz kurumuna gitmiş olması nedeniyle izinden ceza infaz kurumuna elinde olmayan nedenlerle 26 dakika geç döndüğünden bahisle yaptığı itirazın reddine dair mercii Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.01.2024 tarihli ve 2024/38 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 01.11.2024 tarihli ve 94660652-105-58-24039-2024-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.11.2024 tarihli ve 2024/113200 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.11.2024 tarihli ve 2024/113200 sayılı kanun yararına bozma isteminin;

"Dosya kapsamına göre, hükümlünün Trabzon E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunmakta iken, 18.12.2023 tarihinde Sivas Kadın Açık Ceza İnfaz Kurumuna gitmek üzere üzere yol dahil 40 saat izne ayrıldığı, izin dönüşünün 21.12.2023 saat 08.09 olarak belirlenmesine karşın, hükümlünün ceza infaz kurumuna 26 dakika gecikerek 21.12.2023 tarihinde saat 08.35’de teslim olduğu, aşamalardaki savunmalarında yanlış ceza infaz kurumuna gitmesinden dolayı 26 dakika geç teslim olmasının makul bir sebebe dayandığı, kaldı ki Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 28.11.2016 tarihli ve 2016/4396 Esas, 2016/4072 Karar sayılı ilâmında da ''Suç tarihinde açık ceza infaz kurumunda hükümlü olarak bulunan ... Kuransoy'un, 01.02.2016 tarihinde başlayan 5 günlük izin süresinin bittiği günün teslim olma saatinden 1 saat 45 dakikalık bir gecikme ile cezaevine giriş yapması nedeniyle cezaevi görevlilerince tutulan tutanak üzerine hücreye koyma cezası ile cezalandırılarak kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmiş ise de; hükümlünün İzmir ilini bilmemesi nedeniyle seyahatinde aksiliklerle karşılaştığı yönündeki beyanlarına itibar edilerek 1 saat 45 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi gerektiği'' şeklinde belirtilerek benzer bir gecikmenin makul bir süre olarak kabul edildiğinin anlaşılması karşısında, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."

Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;

(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.

(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.

(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.

Şeklinde düzenlenmiştir.

Hükümlünün, izin süresinin bittiği günün teslim olma saatinden 26 dakikalık bir gecikme ile cezaevine giriş yapması nedeniyle cezaevi görevlilerince tutulan tutanak üzerine hücreye koyma disiplin cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, hükümlünün seyahati sırasında Sivas Kadın Açık Ceza İnfaz Kurumunun yerini bulma konusunda aksiliklerle karşılaştığı yönündeki beyanına itibar edilerek, 26 dakikalık gecikmenin makul bir süre olduğunun kabul edilmesi ve itirazının kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun'a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

III. KARAR

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 26.01.2024 tarihli ve 2024/38 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.2025 tarihinde karar verildi.