MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1) Mağdur vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;

Mağdur ...'in, 20.11.2014 tarihli duruşmada şikayetinden vazgeçtiği anlaşılmakla, şikayetten vazgeçen mağdurun katılma hakkının olmadığı, bu nedenle katılan sıfatını almayan mağdur vekilinin temyiz hakkı bulunmadığından temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,

2) Sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;

a) Sanık ...'nin 14.01.2016 havale tarihli temyiz mahiyetindeki dilekçesi ekindeki sağlık kurulu raporunda "epilepsi" hastası olduğunun iddia edilmesine göre; bu husus araştırılarak sanığın epilepsi hastası olduğunun anlaşılması halinde 5237 sayılı TCK'nin 32. maddesi uyarınca, suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı, bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı ve azalmış ise bunun önemli derecede olup olmadığı hususlarında, Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan, tam teşekküllü Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinden veya Tıp Fakültelerinin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Başkanlıklarından sağlık kurulu raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayininde zorunluluk bulunması,

b) Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Edirne 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 22.01.2014 tarih ve 2013/357 Esas - 2014/23 Karar sayılı ilamıyla, 5237 sayılı TCK'nin 86/2. Maddesine istinaden doğrudan hükmedilen 3.000 TL adli para cezasının karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas ilam olmadığı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile TCK'nin 58/3. maddesi gereğince TCK'nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilip tekerrür hükümlerinin uygulanması,

c) Kardeş olan sanıkların TCK'nin 37/1. maddesi gereğince fikir ve eylem birliği içerisinde mağduru silahtan sayılan bıçakla yaralayıp av tüfeği ile yaralamaya teşebbüs ettikleri olayda, sanık ...'nin de diğer sanık ... gibi tamamlanmış suç uyarınca cezalandırılması gerekirken, TCK'nin 35. maddesinde düzenlenen teşebbüs hükümleri gereğince indirim yapılarak sanık ... hakkında eksik ceza tayini,

d) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre sanıklar ile mağdurun karşılıklı olarak birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli Esas 2002/4-238-2002/367 sayılı Kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin tespit edilememesi durumunda sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,

Kabule göre de;

e) Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK'un 326/son maddesi gereğince sanık ...'nin kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 10.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.